Aktualne badania w Twoim województwie
Haluks deformacja stopy, z którą zmaga się wiele osób. Metody jej leczenia można podzielić na nieoperacyjne oraz operacyjne. Jak wyglądają poszczególne sposoby usuwania haluksów i w jakich przypadkach się je stosuje?
Czym są haluksy i jakie są przyczyny ich występowania?
O haluksach słyszy się dość często, jednak nie zawsze wiemy, czym konkretnie są. Haluks to deformacja stopy polegająca na odchyleniu I kości śródstopia w kierunku przyśrodkowym i odchyleniu palucha w kierunku bocznym. Powoduje to, powstaje charakterystycznego guza.
Jakie są najczęstsze przyczyny powstawania tego typu deformacji?
- wady kończyny dolnej przekładające się na postawę ciała (np. skrętne ustawienie miednicy, kolana koślawe, płaskostopie);
- noszenie butów ciasnych, na wysokim obcasie, z wąskimi czubkami;
- osłabione mięśnie stopy,
- dna moczanowa,
- reumatoidalne zapalenie stawów.
W wyniku działania wyżej wymienionych czynników może dojść do rozwoju haluksa, który nie jest wyłącznie problemem natury estetycznej. Deformacja wiąże się również z przewlekłymi dolegliwościami bólowymi, problemami z chodzeniem, a nawet zmianami zwyrodnieniowymi w biodrach i kolanach.
Leczenie profilaktyczne i zachowawcze
Bardzo ważne miejsce w leczeniu haluksów zajmują metody o charakterze profilaktycznym i zachowawczych. Ich celem jest zmniejszenie negatywnych skutków deformacji, zahamowanie jej rozwoju, a także przygotowanie do operacji (jeśli jej wykonanie jest konieczne).
W leczeniu profilaktycznym stosuje się różnego typu produkty, które amortyzują stopę, zmniejszają ból oraz zabezpieczają przed opadaniem łuków podłużnych i poprzecznych. Mowa tu m.in. o:
- półwkładkach,
- wkładkach,
- separatorach,
- klinach,
- aparatach ruchomych i stałych.
Leczenie z pomocą fizjoterapeuty
Haluksy mogą być leczone również z pomocą fizjoterapeuty z doświadczeniem w prowadzeniu pacjentów po operacjach stóp. Celem fizjoterapii jest zmniejszenie dolegliwości bólowych, poprawa ruchomości struktur stopy, a także korekcja ustawienia palucha.
Fizjoterapeuta po zbadaniu stopy i dokonaniu oceny deformacji palucha podejmuje decyzję o wdrożeniu odpowiedniej metody terapii. Najczęściej jest to:
- uwalnianie punktów spustowych,
- terapia manualna,
- reedukacja chodu,
- wzmacnianie osłabionych mięśni,
- rozluźnianie przykurczonych struktur,
- laser wysokoenergetyczny,
- masaż tkanek głębokich,
- kinesiotaping.
Operacyjne metody usuwania haluksów
W przypadku deformacji w zaawansowanym stadium konieczne może okazać się leczenie operacyjne. Polega ono na korekcie stawu, a także modyfikacji tej części kości, która jest nieprawidłowo ułożona.
Choć jeszcze kilka lat temu operacja haluksów miała złą sławę to obecnie jej standard znacznie się, poprawił. Nie należy zwlekać z podjęciem decyzji o poddaniu się zabiegowi, ponieważ stan stopy będzie ulegał pogorszeniu. Z czasem może dojść do zniszczenia stawu środstopno-palcowego. Wymaga to zastosowania bardziej rozległego leczenia, na przykład endoprotezy lub usztywnienia stawu, a przez to dłuższej rehabilitacji.
Do operacyjnych metod usuwania haluksów należy osteotomia półkulista i klinowa oraz metoda Scarf.
- Osteotomia półkulista i klinowa – polega na wycięciu klina kostnego w okolicy kości (może być o również przemieszczony w inne miejsce).
- Metoda Scarf – jeden z najczęściej wykonywanych rodzajów osteotomii w przypadku haluksów. Pozwala na stabilne zespolenie odłamów, a tym samym leczenie bezgipsowe. Jej zaletą jest również to, że już następnego dnia od zabiegu można odciążyć stopę za pomocą specjalnych butów. Powrót do noszenia normalnego obuwia jest możliwy po mniej więcej sześciu tygodniach.
Metoda operacyjnego usuwania haluksów dobierana jest indywidualnie, w zależności od przypadku. Ta sama zasada dotyczy znieczulenia, które może być ogólne, przewodowe, a czasem również miejscowe.
W celu osiągnięcia pożądanych efektów ważny jest nie tylko sam zabieg, ale i okres rekonwalescencji. Zazwyczaj w drugiej dobie po zabiegu zakładany jest specjalny but (zamiast gipsu, który musi być noszony kilka tygodni). Sam zabieg trwa około godziny i zazwyczaj jest małoinwazyjny. Dzięki temu rana nie jest duża, a czas jej gojenia dość krótki. Okres rekonwalescencji razem z rehabilitacją trwa mniej więcej trzy miesiące. Należy jednak mieć na uwadze, że jest to kwestia indywidualna.
Urazy kręgosłupa należą do jednych z najpoważniejszych problemów zdrowotnych, które mogą znacznie ograniczać codzienne funkcjonowanie i jakość życia. czytaj dalej