Schizofrenia jest jedną z najcięższych chorób psychicznych i dotyczy coraz większej ilości osób, szczególnie młodych. Niska świadomość społeczna dotycząca choroby powoduje narastanie uprzedzeń, które prowadzą do ostracyzmu i wykluczenia chorych z życia społecznego i zawodowego.

Poprawie sytuacji ma pomóc rozpoczynająca się właśnie kampania społeczna „Nie tracę siebie w schizofrenii”, której celem jest przełamanie tabu wokół schizofrenii. Temu ma służyć wyprodukowany w ramach projektu film dokumentalny oraz seria reportaży o osobach, które odważyły się opowiedzieć o sobie i swojej chorobie.

Schizofrenia oczami chorych

Kampania „Nie tracę siebie w schizofrenii” ruszyła 10. października, kiedy na całym świecie obchodzony był Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego. Celem kampanii jest pokazanie schizofrenii przez pryzmat osób, które zmagają się z nią na co dzień, a przez to przełamanie tabu wokół schorzenia, zmiana stereotypowego podejścia do choroby i wsparcie osób chorych. Kampania ma być także katalizatorem do rozpoczęcia dyskusji publicznej na temat schizofrenii i potrzeb borykających się z nią osób. W ramach projektu zaplanowano szereg aktywności mających na celu zmianę postrzegania choroby oraz wsparcie pacjentów oraz ich opiekunów. 

Film o schizofrenii

Głównym elementem kampanii jest film dokumentalny opowiadający o osobach zmagających się ze schizofrenią, którego premiera zaplanowana jest na koniec października. Dokument w reżyserii Mirosława Mamczura to 2 krótkometrażowe obrazy pokazujące życie borykających się z problemem schizofrenii Natalii i Marka. Oboje pomimo choroby realizują swoje pasje i prowadzą aktywne, normalne życie, w filmie dzielą się także swoim doświadczeniem z chorobą. 

„Walczę codziennie, w sporcie i w życiu. Z ograniczeniami wynikającymi z niepełnosprawności, ale też ze stereotypami i uprzedzeniami” – mówi Natalia, 26 letnia bohaterka pierwszego filmu. Od urodzenia jest głucha. W wieku 6 lat rodzice zdecydowali się na operację wprowadzenia implantów ślimakowych i dopiero w tym wieku Natalia rozpoczęła naukę mówienia. Jako dziecko rozpoczęła przygodę ze sportem. Początkowo były to zapasy, później sekcja sumo, obecnie jest reprezentantką kadry narodowej osób niesłyszących w Judo. Od 11 lat cierpi na schizofrenię paranoidalną. 

„(Schizofrenia) To taki przejściowy stan, w którym osoba chorująca bardzo potrzebuje pomocy drugiego człowieka, jego długofalowej obecności, ale przede wszystkim akceptacji i zrozumienia” - tłumaczy z kolei Marek, 52 letni bohater drugiego obrazu. Marek, poeta i działacz społeczny, od 14 roku życia, działał w opozycji PRL i za swoją działalność był internowany. To właśnie pobyt w więzieniu wywołał u niego pierwszy epizod schizofrenii. W swoich wizjach, przeżywał koszmar podsłuchiwania, śledzenia i lęk przed ponownym zatrzymaniem przez UB. Po podjęciu leczenia, Marek się wyciszył, a leczenie odniosło skutek. Na terapii zaczął swoją przygodę z poezją. Wydał trzy tomiki wierszy.

Premiera filmu została zaplanowana na 27 października b.r. w Warszawie. Film zostanie także wyświetlony w kinach w wybranych miastach w Polsce, a pokazom towarzyszyć będą spotkania edukacyjne dla pacjentów i ich rodzin. W ramach projektu uruchomiona zostanie także strona internetowa poświęcona kampanii www.nietracesiebie.pl, a także wydana zostanie książka z reportażami i wywiadami na temat schizofrenii, w którym oprócz historii bohaterów filmu pojawią się także historie innych osób, które zdecydowały się opowiedzieć o sobie i swoim życiu z chorobą.

Inicjatorem kampanii społecznej „Nie tracę siebie w schizofrenii” jest Instytut Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej. Patronami projektu są: Stowarzyszenie Rodzin Działających na Rzecz Zdrowia Psychicznego "Dla Rodziny", Stowarzyszenie POMOST, Stowarzyszenie Rodzin “Otwarty Umysł”, Polfamilia, Fundacja "Hej Koniku", Stowarzyszenie "Więź" . Mecenasem projektu jest firma Janssen.

Schizofrenia w liczbach

Schizofrenia to zaburzenie psychiczne wpływające na zdolność jasnego myślenia, wyrażania emocji, podejmowania decyzji oraz relacje z innymi. To choroba przewlekła, która dotyka ponad 50 mln ludzi na świecie. W Polsce rocznie diagnozuje się ją u 15 825 osób, a liczbę chorych szacuję się od 335 000 – 385 000. Połowa to pacjenci niezdiagnozowani. W większości chorują ludzie młodzi. Przyczyny jej rozwoju nie są do końca znane, jednak według większości teorii jest ona skutkiem złożonych interakcji pomiędzy czynnikami dziedzicznymi, indywidualnymi (umiejętność radzenia sobie ze stresem) oraz środowiskowymi (m.in. emigracja, życie w dużym mieście, ciężkie przeżycia, nałogi).

Statystyczny pacjent ze schizofrenią ma 43 lata, jest stanu wolnego, z wykształceniem średnim. Pierwsze objawy pojawiają się średnio w wieku 29 lat i średnio rok od momentu pierwszych objawów do pojawienia się diagnozy. Większość osób w wyniku choroby traci swoje stanowiska pracy. Ponad połowa jest na rencie (61%), przed diagnozą 65% pacjentów pracowało średnio przez 10 lat, po diagnozie 15% pracuje. 85% osób po diagnozie schizofrenii nie pracuje. Systematyczne leczenie oparte na współpracy z lekarzem i opiekunem pozwala wielu osobom wrócić do normalnego życia. 

Terapia esperalem w Szczecinie - jak wszywka alkoholowa pomaga w uzależnieniu

W polskiej kulturze napoje procentowe są podstawą niemal każdej imprezy rodzinnej czy okolicznościowej. Istnieje przekonanie, że dorośli ludzie nie po... czytaj dalej