Reklama
Polskie ubezpieczenie a nieplanowane leczenie za granicą - co trzeba o nim wiedzieć?
Pacjenci uprawnieni do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych mogą korzystać z uprawnień wynikających z unijnego mechanizmu koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

To oznacza, że polscy ubezpieczeni mogą korzystać w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej (UE) lub EFTA (w Norwegii, Szwajcarii, Islandii, Lichtensteinie) ze świadczeń zdrowotnych, które nie były planowane, a okazały się konieczne podczas pobytu za granicą. W takich przypadkach świadczenia są udzielane na identycznych zasadach, jak pacjentom ubezpieczonym w danym kraju. Z reguły pacjent nie ponosi wówczas kosztów udzielonych mu świadczeń (lub ponosi niewielką odpłatność, zgodną z przepisami państwa, do którego wyjechał).

Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego EKUZ

Aby w pełni korzystać z uprawnień wynikających w przepisów o koordynacji, pacjenci powinni okazać ważną Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). EKUZ należy mieć ze sobą podczas wyjazdów do innych państw UE/EFTA. Można ją wyrobić w oddziałach wojewódzkich NFZ.

W razie nieprzewidzianych zachorowań i/lub wypadków pacjenci przebywający czasowo w innych państwach UE na podstawie EKUZ korzystają ze wszystkich świadczeń opieki zdrowotnej, które są niezbędne ze względu na stan ich zdrowia. Nie ma znaczenia, czy dane świadczenie jest wymienione w wykazie świadczeń wymagających uprzedniej zgody w przypadku ich udzielania w ramach transgranicznej opieki zdrowotnej, ponieważ wykaz ten nie ma zastosowania do leczenia w ramach systemu koordynacji.

Jak wyrobić kartę EKUZ? 

  1. Wypełnij wniosek o wydanie karty EKUZ. Pamiętaj, żeby podpisać wniosek. Wniosek może też złożyć upoważniona przez Ciebie osoba — wtedy potrzebny jest jej podpis. Kliknij po wzory wniosków: turystyczny, naukowy, delegacja/praca, osoby nieubezpieczone ale z prawem do świadczeń,
  2. Dołącz do wniosku potrzebne dokumenty. 

    Jeśli: 
    - jesteś pracownikiem — aktualne zaświadczenia płatnika składek (czyli na przykład pracodawcy), ZUS RMUA (Raport Miesięczny dla Ubezpieczonego) z ostatniego okresu pracy,
    - prowadzisz pozarolniczą działalność gospodarczą — na przykład aktualne zaświadczenie z ZUS, które potwierdzi, że opłacasz składki,
    - prowadzisz rolniczą działalność gospodarczą — aktualne zaświadczenie z KRUS (Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego), które potwierdzi, że masz ubezpieczenie zdrowotne w NFZ,
    - jesteś emerytem — legitymacja emerytalna, odcinek emerytury,
    - jesteś rencistą — legitymacja rencisty, legitymacja rencisty SOC (renta socjalna), decyzja o przyznaniu renty okresowej,
    - jesteś osobą, która zawarła dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne — dowód wpłaty składek na ubezpieczenie zdrowotne do ZUS,
    - jesteś osobą zarejestrowaną w urzędzie pracy jako bezrobotna – aktualne zaświadczenie z urzędu pracy,
    - jesteś studentem, którego uczelnia zgłosiła do ubezpieczenia – ZUS RMUA, aktualne zaświadczenie z uczelni,
    - ktoś z rodziny zgłosił cię do ubezpieczenia:

    • legitymacja studencka lub uczniowska — do 26. roku życia,
    • dokument, który potwierdza zgłoszenie cię do ubezpieczenia — druk ZUS ZCNA (Zgłoszenie Danych o Członkach Rodziny dla Celów Ubezpieczenia Zdrowotnego),
    • dokument, który potwierdza ubezpieczenie osoby, która zgłosiła cię do ubezpieczenia.
  3. Złóż wniosek w dowolnym oddziale NFZ.  
  4. Odbierz kartę. Masz trzy możliwości odbioru: 
  • osobiście w oddziale NFZ, w którym składasz wniosek lub który wskażesz we wniosku,
  • kartę może odebrać za ciebie ktoś inny, ale upoważniony,
  • pocztą. We wniosku wpisz adres, na który chcesz dostać kartę.

 

Źródło: MZ, obywatel.gov.pl

Podziel się
Następny artykuł

Leczenie w ramach transgranicznej opieki zdrowotnej polega na tym, że pacjenci mogą – na zasadach określonych w przepisach – korzystać ze świadczeń op... czytaj dalej