Skóra jest najbardziej wrażliwym narządem, który pełni ważną funkcję ochronną i jest stale narażony na szkodliwe działanie środowiska. Z tego powodu liczba chorób skóry jest tak wysoka. Jedną z najbardziej nieprzyjemnych jest atopowe zapalenie skóry: przewlekła choroba zapalna o charakterze alergicznym. Leczenie choroby jest długim i skomplikowanym procesem, powodującym wiele cierpień dla chorych.

Atopowe zapalenie skóry jest chorobą dziedziczną. W nowoczesnej medycynie jest to tzw. genetyczna predyspozycja do alergii. U osób podatnych na chorobę często występują różne zaburzenia w pracy układu odpornościowego.

Etapy choroby, wiek i częstość występowania atopowego zapalenia skóry

 Atopowe zapalenie skóry - objawy

 Głównym objawem choroby jest swędzenie skóry, które jest charakterystyczne dla każdego stadium choroby. Świąd występuje zarówno w ostrych, jak i przewlekłych postaciach choroby, może wystąpić nawet przy braku innych objawów, wzrasta wieczorem i w nocy. Świąd jest trudny do wyeliminowania nawet z lekami, może prowadzić do bezsenności i stresu.

 Objawy atopowego zapalenia skóry u niemowląt, dzieci i dorosłych mają pewne różnice. W niemowlęctwie dominuje wysiękowa postać zapalenia skóry. Rumień jest jasno czerwony. Na tle rumienia powstają pęcherzyki. Wysypka koncentruje się na skórze twarzy, głowy, kończyn, pośladków. W dzieciństwie zmiany skórne zmniejszają się, formacje stają się mniej jaskrawe. Pojawiają się sezonowe zaostrzenia zapalenia skóry.

 U osób dorosłych rumień ma jasnoróżowy odcień. Wysypka ma charakter grudkowy. Lokalizacja zmian skórnych głównie na stawach, szyi i twarzy. Skóra staje się sucha i łuszcząca się. Podczas zaostrzenia stanu zapalnego, pojawia się zaczerwienienia skóry (rumień), małe pęcherzyki z zawartością surowiczą łuszczenia się skóry.

Leczenie atopowego zapalenia skóry

 Nie ma jednego sposobu lub leku na wyleczenie takiego zapalenia skóry. Ta choroba wymaga kompleksowego leczenia. Terapię zaleca dermatolog lub alergolog. Może być wymagana konsultacja z endokrynologiem, gastroenterologiem.

 Atopowe zapalenie skóry wymaga leczenia, które ma na celu: osiągnięcie remisji, zmniejszenie objawów i stanów zapalnych. Ponadto ma służyć zapobieganiu zwiększonym zmianom skórnym i alergii układu oddechowego. Dzięki leczeniu następuje poprawa, jakości życia chorych i przywrócenie ich zdolności do pracy. W atopowym zapaleniu skóry konieczne jest podjęcie środków, które zapobiegną przedostawaniu się alergenów do organizmu i nastąpi zwiększenie funkcji bariery skórnej.

Atopowe zapalenie skóry - leczenie przeciwzapalne

 Leczenie chorób współistniejących (astma, nieżyt nosa, zapalenie spojówek, zakażenia bakteryjne, grzybicze i wirusowe). Zmniejszenie wrażliwości organizmu na alergeny (odczulanie), detoksykacja organizmu oraz terapia dietetyczna. Zapalenie skóry często towarzyszy alergiom pokarmowym. Dlatego przepisywana jest hipoalergiczna dieta na okres zaostrzenia choroby. Jednak w przewlekłej fazie choroby należy również przestrzegać diety, choć nie w tak ścisłej formie.

 Konieczne jest wykluczenie z menu produktów zawierających potencjalne alergeny jak: ryby i owoce morza, soi, orzechów, jaj. Oraz produktów zawierających zwiększoną ilość histaminy: kakao, pomidory. Produkty zawierające barwniki i konserwanty, półprodukty są również usuwane z diety. Konieczne jest ograniczenie spożywania soli i wyrzucenie z diety potraw smażonych. Dieta powinna zawierać zwiększoną ilość kwasów tłuszczowych, głównie zawartych w olejach roślinnych. Wskazane jest również chude mięso, warzywa, płatki zbożowe.

Atopowe zapalenie skóry – leki farmakologiczne

 Lista leków stosowanych w leczeniu atopowego zapalenia skóry zależy od ciężkości choroby. Najczęściej stosowane są leki przeciwhistaminowe pierwszej i drugiej generacji, a także leki przeciwzapalne. Wiele leków przeciwhistaminowych pierwszej generacji, ma działanie uspokajające, wskazane osobom cierpiącym na zaburzenia snu. Jednak są one przeciwwskazane dla osób wymagających koncentracji uwagi. Ponadto leki pierwszej generacji mogą być uzależniające w przypadku długotrwałej terapii. W tym przypadku leki drugiej generacji są bardziej wskazane.

 Współistniejące zakażenia są leczone środkami przeciwbakteryjnymi, a opryszczka skóry lekami przeciwwirusowymi na bazie acyklowiru. Leczenie przeciwzapalne może obejmować leki kortykosteroidowe, zarówno zewnętrzne, jak i do podawania doustnego. Glikokortykosteroidy podawane są doustnie tylko wtedy, gdy choroba jest zaostrzona. Leki w postaci maści są stosowane zarówno w przewlekłym przebiegu choroby, jak i w okresie zaostrzenia.

 Zewnętrznie lekarze przypisują środki zmiękczające na bazie olejów, środków nawilżających. W obecności wysięku stosowane są płyny (nalewka z kory dębu, roztwory nitanolu i taniny). Często zalecane są leki stabilizujące błonę, witaminy (głównie B6 i B15) i wielonienasycone kwasy tłuszczowe. A także produkty medyczne do leczenia chorób przewodu pokarmowego (preparaty enzymatyczne, leki na dysbakteriozę).

 Antybiotyki i środki antyseptyczne (do zwalczania wtórnych zakażeń bakteryjnych) oraz leki przeciwgrzybicze (do leczenia zakażeń grzybiczych). Mogą być potrzebne środki uspokajające, przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne i uspokajające (w celu zmniejszenia depresji i reaktywności autonomicznego układu nerwowego). Należy pamiętać, że w atopowym zapaleniu skóry roztwory na bazie alkoholu są zabronione, jako środki antyseptyczne, ponieważ nadmiernie wysuszają skórę.

Atopowe zapalenie skóry - metody wolne od leków farmakologicznych

 Spośród metod nielekowych należy wyróżnić utrzymywanie optymalnego klimatu wewnętrznego, właściwy dobór ubrań. Konieczne jest utrzymanie wymaganej temperatury i wilgotności w pomieszczeniu zmniejsza to podrażnienia skóry i pocenie się. Optymalna temperatura dla osób chorych na atopowe zapalenie skóry wynosi + 20-22 ° C w ciągu dnia i + 18-20 ° C w nocy, optymalna wilgotność wynosi 50-60%. Osoby cierpiące na zapalenie skóry powinny nosić tylko naturalne materiały (bawełna, len, flanela, bambus).

 Konieczne jest unikanie stosowania chemikaliów domowych, które powodują podrażnienia: lakiery, farby, środki do czyszczenia podłóg i dywanów, detergenty do prania itp. Ważnym elementem terapii jest pielęgnacja skóry, w tym stosowanie kosmetyków nawilżających i zmiękczających, które pomogą przywrócić integralność naskórka, wzmocnić funkcję barierową skóry, chronić skórę przed działaniem czynników drażniących.

Więcej informacji znajdziesz na Febumed.com.pl

Na czym polega masaż Kobido i kto powinien z niego skorzystać?

Masaż Kobido jest często nazywany niechirurgicznym liftingiem twarzy. Mówi się, że to jedna z najstarszych i najbardziej skomplikowanych technik masaż... czytaj dalej