ADHD u dzieci to niezwykle częsty temat poruszany przez psychologów dziecięcych, a także samych rodziców. Określenie to przeniknęło już do mowy potocznej, stając się synonimem dziecka nadaktywnego i żywiołowego. Czym tak naprawdę jest jednak ADHD i z jakimi problemami muszą mierzyć się rodzice dzieci dotkniętych tym syndromem? Jakie zachowania u dziecka powinny zaniepokoić jego opiekunów oraz skłonić do poszukiwania pomocy?

ADHD- co to jest?

ADHD to skrót od angielskiej nazwy attention deficit hyperactivity disorder, po polsku określanej jako zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Zaburzenie diagnozowane jest zwykle we wczesnym dzieciństwie, najczęściej u kilkulatków lub w wieku szkolnym i obejmuje trzy główne objawy, jak nadmierną ruchliwość, zaburzenia koncentracji uwagi oraz nieadekwatną do sytuacji impulsywność.

Rodzice często zastanawiają się, jakie zachowania można jeszcze zaliczyć do normy dla wieku dziecka, a jakie powinny ich niepokoić. Czy możliwe jest występowanie ADHD bez nadpobudliwości, czy też zaburzeniu temu zawsze będzie towarzyszyło nadmierne pobudzenie ruchowe? Oto lista zachowań dziecka, które powinny zwrócić uwagę opiekunów:

•  Zaczyna robić kilka rzeczy na raz i żadnej z nich nie kończy.
•  Większość czynności wykonuje szybko i niedokładnie.
• Jest bardzo niecierpliwe, nie potrafi w czasie zabawy czekać na swoją kolej
•  Przerywa rozmowy dorosłych
•  W szkole nie potrafi jednocześnie słuchać nauczyciela i notować.
• Nauczyciele skarżą się, że podczas lekcji ciągle się wierci, rozmawia i zaczepia inne dzieci
• Jest gadatliwe, mówi głośno, wręcz krzyczy
• Unika długotrwałego wysiłku umysłowego
• Łatwo go rozproszyć podczas wykonywania dowolnej czynności
• Często gubi rzeczy, jest roztargnione
• Nie umie odpoczywać w ciszy i spokoju

Do diagnozowania dziecka należy jednak podchodzić z dużą rozwagą- wiele z powyższych symptomów występuje również u zdrowych dzieci i mija samoistnie wraz z ich rozwojem oraz nabieraniem kompetencji szkolnych i społecznych.

ADHD- przyczyny wciąż nie do końca poznane

ADHD u dzieci uznane jest za chorobę ośrodkowego układu nerwowego, polegającą na nierównomiernym rozwoju poszczególnych obszarów mózgu. Badacze wskazują na silny udział dziedziczenia w rozwoju ADHD i przyczyny genetyczne wysuwają się często na pierwszy plan. Istnieją jednak również inne czynniki ryzyka, które bywają zaliczane do przyczyn ADHD, jak: obciążenie okołoporodowe (niedotlenienie, niska waga urodzeniowa), urazy głowy, zaniedbania rodzicielskie (opiekunowie nie wspomagają dziecka w rozwoju i w nauce), nieprawidłowa dieta, zatrucia metalami ciężkimi. Zwykle nie udaje się wskazać pojedynczej przyczyny, która wywołała chorobę.

 ADHD u dzieci - leczenie

Postawienie diagnozy zespołu nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi wymaga włączenia leczenia.  Czy możliwa jest terapia ADHD bez leków? Tak i najczęściej to właśnie taka forma leczenia jest wybierana.  Stosowane preparaty (lekiem pierwszego wyboru jest metylofenidat) nie zwalczają przyczyny choroby, a jedynie niwelują jej objawy. ADHD u dzieci wymaga psychoterapii oraz psychoedukacji połączonej z terapią całej rodziny.

Depresja – czym jest ta choroba i jak ją rozpoznać u najbliższych?

Depresja jest chorobą, którą trudno rozpoznać. Każdy może mieć bowiem słabszy dzień, kiedy dopada go zły nastrój i apatia. Jak rozpoznać ten problem u... czytaj dalej