Agorafobia – definicja

Agorafobia jest rodzajem zaburzeń lękowych, które pojawiają się w otwartej przestrzeni. Jednak atak paniki może się pojawić także w środkach transportu publicznego, w zamkniętym pomieszczeniu, w którym obecni są ludzie, w kolejce, w tłumie. Towarzyszy mu bezradność, zakłopotanie, uczucie osaczenia i przekonanie, że dalsze przebywanie w danym miejscu uniemożliwi szybką ucieczkę.
Większość chorych cierpiących na agorafobię, już po pierwszym napadzie lękowym obawia się kolejnego, więc unika miejsc kojarzących się z tym nieprzyjemnym doświadczeniem. Na dalszym etapie rozwoju choroby strach jest tak duży, że uniemożliwia wyjście z domu np. po zwykłe zakupy.

Agorafobia – objawy

Objawy agorafobii obejmują:

• strach przed przebywaniem w zatłoczonych miejscach,
• strach przed utratą kontroli w miejscu publicznym,
• strach w miejscach, które trudno opuścić, np. winda, autobus, tłum,
• obawa przed samodzielnym wyjściem z domu,
• poczucie bezradności i uzależnienia od innych (np. proszenie o towarzystwo w potrzebie wyjścia z domu).

Sam atak paniki związany z chorobą, cechuje się następującymi symptomami:

• przyspieszone bicie serca,
• nadmierne pocenie się,
• problemy z oddychaniem,
• uczucie omdlewania,
• ból w klatce piersiowej,
• zawroty głowy,
• nagłe uderzenia gorąca,
• biegunka albo inne zaburzenia układu trawienia,
• uczucie utraty kontroli,
• strach przed śmiercią.

Agorafobia – przyczyny

Nie istnieje jedna przyczyna agorafobii. Przyjmuje się, że współistnienie kilku czynników może wpłynąć na rozwój tego schorzenia. W grupie ryzyka są chorzy cierpiący na inne fobie, a także wszyscy ci, którzy przeszli albo przechodzą bardzo stresujące momenty w życiu (śmierć bliskiej osoby, przeprowadzka, itd.). Choroba rozwija się częściej również u osób obciążonych nią genetycznie, nerwowych, po trudnych, traumatycznych przeżyciach.

Agorafobia – leczenie

Połączenie przyjmowania leków oraz uczestniczenie w psychoterapii, to najlepsza metoda leczenia choroby, jaką jest agorafobia. Leki stosowane w terapii mają działanie przeciwdepresyjne (paroksetyna, fluoksetyna) i przeciwlękowe (benzodiazepiny). Tu należy jednak uzbroić się w cierpliwość, bo może się zdarzyć, że pierwsze preparaty nie okażą się dość skuteczne i dopiero kolejny lek zadziała właściwie.

Agorafobia – jak sobie radzić?

Życie z agorafobią jest trudne. Choroba powoduje czasem całkowite wycofanie się z dotychczasowych aktywności i życia towarzyskiego. Można jednak podjąć skuteczne leczenie agorafobii oraz wdrożyć kilka nawyków zmniejszających dolegliwości oraz poprawiających komfort funkcjonowania.

1. Leczenie. Tu niezwykle istotne jest przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniem specjalisty nawet wtedy, kiedy ich działanie wydaje się być nieskuteczne. Czasem trzeba bowiem nawet kilku tygodni, żeby leki zaczęły działać. Nie należy także samodzielnie zmieniać dawek. Dobrze jest natomiast podjąć psychoterapię, która pomoże zrozumieć własne emocje i nauczy radzenia sobie w sytuacjach wywołujących lęk.  
2. Praktyka. Zmuszenie się do wizyty w miejscach, które wywołują panikę, może być niewykonalnym zadaniem. Warto jednak oswajać się z nimi, np. z pomocą bliskich osób. Nawet, jeśli takie wyjście zakończy się atakiem paniki, nie wolno się poddawać. W rzeczywistości życie i zdrowie chorego nie jest zagrożone, dlatego z czasem nawet najbardziej zatłoczony autobus stanie się mniej przerażający, bo oswojony.
3. Relaks. Warto stosować techniki relaksacyjne albo chociaż wykonywać te czynności, które rozluźniają i sprawiają przyjemność. Sprawdzi się tu m.in. medytacja, joga ale również malowanie, rysowanie, czytanie, czyli wszystko to, co z powodzeniem można robić w zaciszu własnego domu.
4. Unikanie używek. Alkohol i substancje odurzające mogą nasilać lęk.
5. Dbanie o siebie. Sen, aktywność fizyczna i zbilansowana, zdrowa dieta, z pewnością pomogą w odzyskiwaniu psychicznej równowagi. 

Depresja – czym jest ta choroba i jak ją rozpoznać u najbliższych?

Depresja jest chorobą, którą trudno rozpoznać. Każdy może mieć bowiem słabszy dzień, kiedy dopada go zły nastrój i apatia. Jak rozpoznać ten problem u... czytaj dalej